"Con follas de figueira". Poesía social en galego en plena guerra

Din por aí que as primeiras décadas do século XX supuxeron o derrubamento definitivo da fidalguía e o ascenso da nova burguesía comercial.

Algúns escritores da época dan conta destes cambios nas súas obras, normalmente con desagrado. O caso máis coñecido é o de Vicente Risco, que en O porco de pé ridiculiza coa figura de Don Celidonio eses novos ricos, que chegaron a selo a forza de apañar cadelas e pasar fame.

Na prensa do occidente de Asturias tamén atopamos algún exemplo que vai nesta liña. No número 279 de Ecos vegadenses, correspondente á primeira quincena de setembro de1937, AESEEME publica o poema "Con follas de figueira", onde dá conta dos abusos dos comerciantes, que se enriquecen de xeito usureiro.

Eu na miña vida vin
gremio máis aproveitado!

AESEEMEé un dos pseudónimos cos que Antolín Santos Mediante asinou os seus textos. Non era un autor precisamente botado á esquerda, así que o contido do seu texto e o feito de que o publique en galego na prensa asturiana xa en plena guerra civil danlle especial mérito.

Agora, eses usureiros seguen existindo, pero teñen outra dimensión e pacen sobre todo no sector enerxético.